De meeste Trionauten vertrokken vrijdagochtend al vroeg, want er stond een rit van ruim drie uur op de planning om in Winterberg aan te komen. Na aankomst stapte bijna iedereen direct op de fiets om de omgeving van Winterberg te verkennen. Na slechts 9,3 km fietsen kwamen we langs een ijscokraam. Zo werd het weekend officieel geopend met een heerlijk (nog niet echt verdiend) ijsje. 
’s Avonds wachtte ons een onaangename verrassing: koud water en geen verwarming. De dappersten onder ons waagden zich aan een onverwachte Wim Hof-challenge, terwijl de rest zich gewoon in dikke truien hulde. Met beide ovens wijd open en op standje maximaal wisten we het uiteindelijk toch nog een beetje warm te krijgen in onze Duitse villa. 
Op zaterdag stond een prachtige rit op het programma, waarvoor alle overschoenen, buffs en handschoenen uit de kast werden getrokken. Winterberg ligt wat hoger, en de gevoelstemperatuur was laag, maar dat mocht de pret niet drukken. In verschillende groepen werd er heerlijk gefietst—afzien en COM pogingen op de klimmen, en lekker lange afdalingen. Er werden zelfs nog skiërs gespot (zo koud was het nou ook weer niet). Bij terugkomst wachtte ons een onverwachte meevaller: het warme water was geregeld! Na een heerlijke warme douche begonnen we fris en fruitig aan een buitenspel. De opdracht? Zo snel mogelijk op allerlei creatieve manieren woorden uitbeelden in de straten van Dreislar. De jury was streng, maar uiteindelijk wisten twee groepjes het verbindende woord te achterhalen! 
Tijdens het avondprogramma stond de Deutsche Punktligheid centraal. Al snel werd duidelijk wie zich het minst liet afleiden, wie over het beste korte termijngeheugen beschikte en wie de ultieme stoorzender was (Lucas 
). Daarnaast werd nog maar eens bewezen dat triathleten veel kunnen eten—hoewel sommigen zichzelf misschien een tikkeltje overschatten. Vijf pretzels mét slagroom binnen één minuut? Een ambitieuze uitdaging, laten we het erop houden dat niet iedereen de finish haalde en dat de snacks daarna ongeroerd bleven.
Op zondag werden de beentjes nog even lekker losgelaten op de heuvel achter het huisje. De laatste spelletjes werden gespeeld, het huisje werd geveegd en het proviand voor de terugreis werd verdeeld. Met een sportief weekend vol fietsen, spelletjes en pretzels kan er maar één conclusie getrokken worden: het was weer een gezellig en sportief Trionweekend! 
Comments are closed